Budowę fabryki cukru na terenach folwarku Bodaczów, należących do dóbr ordynacji zamojskiej, rozpoczęto w maju 1894 r., kiedy to rozpoczęto pierwsze prace ziemne. Położenie kamienia węgielnego pod budowę cukrowni nastąpiło 4 sierpnia 1894 r. W marcu 1895 r. zakończono główne prace murarskie, a montaż maszyn i urządzeń ukończono w październiku 1895 r. Uroczyste oddanie cukrowni do użytku nastąpiło 31 października 1895 roku. Na pierwszą kampanię cukrowniczą 1895/1896 plantatorzy dostarczyli do przerobu 90 460 korców buraków, później liczba plantatorów buraka cukrowego sukcesywnie rosła z 50 w roku 1895/1896 do 73 w 1900/1901 r. Okres I wojny światowej był dla Cukrowni Klemensów czasem obfitującym w straty. Rozszerzenie plantacji buraka cukrowego, a tym samym wzrost przerobu z 400 do 600 ton na dobę, skłoniło do znacznej rozbudowy fabryki, która miała miejsce w latach 1921 ~ 1928. Kolejna rozbudowa cukrowni i jej unowocześnienie, mimo nie najlepszej kondycji finansowej sprawiła, że w kampanii 1936/1937 fabryka przerabiała już 795 ton buraków na dobę. W czasie II wojny światowej dla Cukrowni Klemensów nastały ciężkie czasy. Lepszy okres to lata po 1955 roku, kiedy to przystąpiono do gruntownej modernizacji fabryki instalując urządzenia umożliwiające przerób 1800 ton na dobę i więcej oraz budując nowe obiekty. Dalsza modernizacja cukrowni w Klemensowie przypadła na lata 60. i 70. , w tym samym czasie systematycznie powiększał się obszar uprawy buraków cukrowych. W latach 1977 – 1985 fabrykę poddano dalszej modernizacji przyczyniając się m.in. do powiększenia wzrostu przerobowego buraków do 2380 ton na dobę. Ponadto m.in. rozbudowano punkty odbioru, uregulowano gospodarkę wodno – ściekową, rozbudowano osiedle mieszkaniowe. Lata 1986 ~ 1994 były okresem przełomu i historycznych transformacji systemowych w kraju, mimo tego fabrykę nadal unowocześniano i modernizowano, co pozwoliło osiągnąć poziom przerobu 2800 – 3000 ton na dobę. Cukrownia ”Klemensów” funkcjonowała  do 2003 r. Kilka lat później fabryczne budynki zostały rozebrane. Po cukrowni pozostał m.in. komin i zabytkowy budynek murowany.